SIRADAN BİR GÜN
Her sabah her gün aynı serçe
uğrar balkonuma yağmur demez yaş demez yaz demez kış demez bahar demez bazen laflaşırız bazen barışırız gönlüme kondu elime konmasa bile kuş olup uçasım gelir an gelir günler gelir geçer bir tükenmişliğin içinde ne güzel tatlı bir rüzgar titriyor balkonlarda ki çamaşırlarda püfür püfür yazın arka kapısında zaman sonu başı belli olmayan dipsiz bir kuyu gibi mavi gökyüzü güneşin vurduğu dağların denizlerin eteklerinde oynuyor çocuklar şimdi bir kumru bakıyor açık duran kapıdan ak pak bir düş gibi gükyüzünde uyuyor beyaz bulutlar kırmızı çantalı bir geçiyor kadın yoldan pembe yanaklı bir kız çocuğu el ele tutuşmuş elbisesi beyaz yaz günü kelebekler gibi küpür nakışlı danteladan elinde su şişesi kırmızı papuçları bir elinde barbi daha haberi yok dünyadan Bakıyoruz yaza Biz ona o bize vakit geçmeyeyek mi nasıl olsa nerede olsa kimi gezmede tozmada kimi evde bahçelerde gam yemezdim ayaklarımız deyseydi biraz denize.. Nurten Ak Aygen 25.07.2015 |