Aşk Ateşi Etten Duvarı Olur Şairin DiyemedimFaturası kesilmemiş yalnızlık düşüyor kalemimden Parmaklarım kıyametin habercisi Dilsiz cellatlar üstlenirken infazımı Gözyaşlarımı otopsiye bırakıyorum Ey semaya kan kızılı dualar yükselten ellerim Sükutun gölgesinde beslediğim eylül yanığı günlerim Benliğim eski bir hurdalık mezarlığında yat sa da Gökkuşağı’nın sırtladığı dervişti gözlerim Hiç dönmeyecekmiş gibi canıma bir devran düştü Asacağım yüreğimi göğün kandillerine Öyle bir çığlık kopardı ki saatler Gerilmekten kaburgasını kırıyordu şiirlerim Yangın yeri şokuyla yanıyordu sayfalar Cansız düşleri doğurmaktan küle banmış yavrusunu Göçmen bir kuş gibi alnına kondururken vedasını Aşk ateşi etten duvarı olur şairin diyemedim Remziye ÇELİK 14.07.2015 02 . 31 Salı |