Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kan Ve Gül Ayrılığın Göbeğinde
Remziye ÇELİK
0,0 / 0 kişi ·2 beğenme · 0 yorum · 106 okunma
 Kan Ve Gül Ayrılığın GöbeğindeÇıkmaz sokaklardayım her gece Kaldırım taşlarını yontan ayaklarım yorgun İçimde sönmeyen ateşin gölgesinde esirim Eski bir şehrin göbeğinde Yalnızlığa volta atıyorum.. İnceden sızı düşer gözlerime Hasret ağını örerken başıma Tükendi eyvahlarım yönünü kaybetti umutlarım Yılan derisi gibi değişiyor yalvarışım Şirazesi kayıyor sancıların Kaçıncı mevsim sallanır ipin ucunda İntiharı mesken tutan Aşk Kulak zarıma çöken gecenin sesi Hüzzam makamında bam telim de inliyor Yokluğun buz dağının göz bebeği Eriyen ben sen ve biz Sanki hiç yaşamamış gibi Doğmamış yaşadığımız aşk Göbek bağını kesmemiş gibi Kan ve gül biz değiliz.. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kan Ve Gül Ayrılığın Göbeğinde şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kan Ve Gül Ayrılığın Göbeğinde şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 14.11.2024 21:41:56
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 106
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 2 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.