huzura erdim
huzur diye diye huzura erdim
hasretin var yalnız bana yar oldu gün değdi üstüme dağlara verdim kar eridi gözüm ah u zar oldu seni düşünmeden geçmedi zaman hakikat fikrime üşüştü duman çaresiz tutuştu içimde iman gönlüm yar deyince tarumar oldu dünyevi dedin ya adıma benim hep sensiz çürüdü işte bedenim bülbüller ve güller oldu kefenim mezarım yine de berhudar oldu |