Giriş:

Kalp acılarımın soytarı tamtam sesi :

" Gümbe de güm güm güm!...

Soytarı bir yüreksizim, kalp-im-in içinde!
Hay be-de-nim, hay-de be-nim, kay-be-de-nim...

Gümbe de güm güm güm!..."

Gelişme: .

ne çok kavgalar ettik seninle, hakaretler, küfürler,
biz bize itişmeler, didişmeler, tepişmeler
ayılmalar, bayılmalar, başkaldırmalar
cevapsız sorular, kirlenmiş şarkılar, umutsuz yakarışlar....
hiç birinde yıkılmamıştım, yıkamamıştın beni!..
Sırtımdan vurmasan yine yıkılmazdım...

Keşke gözlerime bakıp, bir kurşun sıksaydın yüreğime.

sırtımda kan izleri, ayaklarımda pranga,
sulu pişmanlıkların göz yaşları içindeyim.

gözyaşlarım damla damla seni döküyor içimden;
acımasız şiirler yazıyorum sırf seni lanetlemek için...

oysa daha dün seni, bir nefes gibi,
bir kez daha doğurmuştum bu şehire...

Bahar geldi diyorlar...
Perdelerim kapalı,
bana ne bahardan, yazdan
bir beklentim kalmadı,
küskünüm ben kokuna,
güllerim solgun ruhumun karanlığında...
öğrendim acı çekmeyi,
zevk ü sefadan firardayım...

Acılarım içinden seni silmek istiyorum,
gülebilmek için.
Yüreğimde bir dolu elem,
her elem senden
yüreğimi yakıyorum alev alev,
içinde sen varsın diye...

Sonuç:

Bilinmez ülkelere gizlemişsin kendini,
okuduğum her mısrada
boşluğun örtüyor gönlümü...

Unutmak ne mümkün seni?
Her şiirimde sen varken...

Kemal PARACIKOĞLU,Sarımsaklı, 08-07-2015