AY DOĞUYORAy doğuyor ay doğuyor Ay gecenin karanlığında Ay doğuyor ay her günün bitiminde Cerenin gözlerinde inciler dökülüyor Ay doğuyor ay yaman bir çelişki Gün batıyor kanatıyor geceleri Ay doğuyor karanlığın üstüne Yıldız yıldız üstünde feneri Ay uslanıyor gündüzleri Ay kerpiç kesiyor toprakta Ay’ında var bir fikri Kuruyor evsizlere kerPiçten ayevi Ay doğuyor ay batıyor güneş Olmasanda eş ol ki kankardeş Cebinde olmasa da bir kaç kuruş Elindekini ne var ne yoksa paylaş Böldürme kendini gardaş Bir iki üç dört beş karındaş Yaşayalım kardeş kardeş Dargınlarla barışalım bayramda kucaklaş Ay doğuyor ay doğuyor Bulutların üstüne vakit hayli geç Sabaha yaklaştıkça kimsesizlik hiç Kem sözlere gül geç Ay kaçıyor 03.07.2015 -II- CENK-KİM-KEN-DİM-LE... Abi: adam gibi sevmenin ne olduğunu bilip de uygulayan var mı ? acep varsa söyle ben de bileyim o halde çok büyüksün sen çok büyük eren veya evliya biri olmalısın yada gökyüzündeki çok uzaklarda bir gözün olmalı dünyanın halini gören söyle sen hangisisin bunlardan karıncayı incitmeyen yada kuş kanadını kırmayan göğü taşmalamayan yada bir sahilde suya tekme atmayan ekmek ufağını üfleyen duvar dibine koyan ama gel gör ki sümbülü acımadan koparan gülü dalından hunharca kıyan kırdıysan iki çift sözle sevdiğini neye yarar be abi bu fiyakalar kimi kandırıyorsun sahip çıkmıyorsan arkasında durmuyorsan verdiğin sözlerin kuru kuru sevgi karın doyurmaz be abi geçti çoktan samanlık seyran devri ne sen uzat ne ben bu devri alemde kim kimi tanıyor sırtına dayandığın bütün duvarlar çürük dayanma be abi dayanma mayasında koyulmamış bir çocukluk yatıyor mayasına sevgi konulmamış bir çocukluk meydana getirme abi yakma gariplerin başına çocukların arasında ayrım yapma be abi sonra seninde çektiklerin gelir başına ektiğini biçmek öyle uzak değil bir bahar yeter sadece bir hasat mevsimi bir kelebek ömrü kadar üç günlük en uzak ihtimal yirmi bir gün bir kuluçka zamanı sen ve ben den başka bizden başka kimse yok bir dünyada her gün elini tutup uzatınca gökyüzüne bir avuç güneş topladıysan ellerinle ne mutlu bulunur mu sanıyorsun yaban ellerde sen ve benden başka kimse yok biz varız sadece dokunan hayata ama ne hazin bir öykü değil mi kandırmacalar her gün birbir yüzlerini yüz yüze bakan insanlar arasında yalan nasılda siyah nasıl da kara gel toplanıp gidelim bu diyarlardan zaman makinesi olsun da ışınlanalım eski kırıkları çare var mı tamir etmeye yada bırak olduğu gibi devam etsin çatlaklar su kaçırmaya sen bilirsin sen bilirsin deyince kapanırmış bütün mesele kapat uzamasın içinde beslensin kin ur gibi sen bilirsin deyince bilinmiyor gerçeklerin içeriği bir kere de biz bilebiliriz bilmiyorsak öğrenebiliriz deyin be abi nereye kadar nereye kadar söyle ömür dediğin yetecek mi onlarca gün beklemeye hadi bir güzellik yapın seviyorum dediklerinize seviyor musunuz öldürüyor musunuz kahrından pire için deveyi yakıyorsunuz bir bardak suda fırtınalar koparıyorsunuz unutmayın ki herkes kendi denizinde boğulur adam dedi ki ben denizim kadın ben anadenizim beni sana bağlayan ırmaklar çocuklar işte sende anla biraz sokaktan geçen hiç tanımadığınız bir kadın ve yahut adam kadar dinliyor musunuz birbirinizi incitmeden sayıyor musunuz birbirinizin haklarına sahip çıkıyor musunuz öyleyse sözüm size değil.. benim cenk-kim- ken-dim-le.. Nurten Ak Aygen 04.07.2015 |