ÜLKEM
İçime yıldız ektim
Bu gece karanlığın Gölgemdir benim Gün ışısın penceremde Saçının teli tülümdür benim Besbeterim yine bu akşam Gecem günümdür benim Ne şiirler yandı içimde Kipriğinde serçelerde gülüşün Gül ağacı diktim bahçeye ölümsüzlüğünün bir düşün gölgesinde yeşeren aşk Körebe oynayan çocuk ay salıncağında rüya Aşk bir düşün gölgesinde doğan güneş! Saçlarında uçan kırlangıçlar kadar özgürlük olmalıydı aslında Bir deniz kadar yalnızlıktır adı Ve bir girdap ucu başı belli değil göğe sığmayan utangaç bir simada.. Dizimde uyuttum esmer gecelerde umutlarımı Tan yeri ağarırken kimse çalmasın diye Ne hazin besteler doğuracaktı güneş doğarken Çıplak gözyaşlarımla suladım içimde kurumasın diye Ölümüne ah sevdam ülke ülke bir çocuktu büyüyen içimde!! Sen ve ben Siyah ve beyaz Eski bir resim Kırmızı ve bir beyaz bir gül Gün ve gece Gök kubbede bir kaç yıldız Issız bir adayken Bir deniz kadar büyüktü yüreğimiz Bir kıvılcım Bir ateşle Isıttık ellerimizi Doğan güneşte Sabaha karşı Yeniden Hür ve özgür uçan kuş Gökten üç elma düştü Bir umutla birleşti ellerimiz Sen ve ben Siyah ve beyaz Bir sonbahar geçitinde Birikmiş olsanda içimde Yol yakınken bir veda öpücüğü Kondurur gök kubbede Samanyolu Ne güneşler sevdim günün içinde Ne yağmurlar vardı gözlerinde Hepside bağlandı kader çizgisinde Eridi günden güne yitip giden ilkbaharda Yine gece yine boş sokaklarda zaman Elleri cebinde sarı bir hazan Nerede bir garip görsem Benzetirim üşüyen ellerime Avuçlarım açık her an dualar Sana benzer bütün bulutlar Diz çökmüşüm ki ben katıksız Gönül her daim bekçisi özlenen güne! Ölümüne ah sevdam ülke ülke bir çocuktu büyüyen içimde.. Nurten Ak Aygen 05.07.2015 |
ülkem mutlu.ülkem huzur dolu.ülkem umutlu''
yürekten tebrikler..!