YAR BİLDİĞİM...
Aslında tümlenmedi hayat henüz nazarımda
Daha yolun çok başı, Neden ya da nasıl olduğu önemli olmasa da Nefes almaya çalıştığım bir dünyanın tam da kıyısı. Tepe taklağım çoğu zaman Devinirken baş aşağı. Seyrindeyim çoğu şeyin İçimde tarifsiz bir hüzün. Ne kavuşmak mümkün Ne ermek hidayete Garip bir kulum nihayetinde. Sarf ettiğim her bir tümce; Bana dair ya da hayattan pek çok izlek Gülüyorum çoğu zaman Belki saflığım Belki aykırı yanım; Sancım bitimsiz Kanarken mecalsiz benliğim. Sayısız teferruat iştigal ettiğim Pek çok kural Ve her daim nöbetteyim İstiflerken hüsranları Yana yakıla. Hükmederken insan Keşke biri gelse de sorsa Var mıdır bu derdinin dermanı. Yine de saklı içimde o emsalsiz ihsan Yar bildiğim sadece yüce Yaradan. Sıradan bir günün Sıra dışı imgeleri Sıra dışı bir ömrün Neyse namzedi emsal bildiğim. Bitimsiz şu devinim Çaresizim ve hükmederken devran Susmak en güzeli Varsın, bana kalsın ne varsa bildiğim. Aşka hibeli gönül Varsın gözlerinde bilsinler beni en sefil. Ne olursa olsun içlerindeki teamül… Vazgeçmek düşse de payıma Gömsem de neşeyi en derine Kıymete binmek adına Sanmayın ki sadece bir gölgeyim. |