Sana bir müzik vermeliyim
seni satırlara vermeliyim ...

beni sallar yıldızların yukarısında
kendime geldiğimde sayarım
kaçıncı gününde olduğumu ...

geceyarısı tuhaflığında

boş bir alanı doldururum belirgin anılarla
içime işlemiş küf griyle konuşur
eski bir resime kaçarım sığınak gibi...

seni acıtacağım
yumruğunda sıkar gibi cam parçalarını
kırmızıyla konuşur gibi
seni hapsedeceğim gecenin sıkışık perdelerine...

birlikte karanlık olacağız
binlerce ışığın tersine
bir dalda sallanacağız
bildiğim tüm boşluklara ...

şakaklarında beyazlaşacağım
ikimizi aynı göstereceğim suçlarımın karşısında
en çok saçlarıma saplayacağım seni...


seni açacağım
kendi kilitlerimden
göğsüm bembeyaz olacak
bir kuş uçacak,
göğün içerisine...


dalıyorum
kendi kendime
hayalleri seriyorum yıldızlara
yıldızlar sönük...

sev
ölmeden önce olsun
bağlasın kuşağını belime
türlü türlü renklere bürünsün

içimdeki pencereler olsun
dar bir yüksük olsun
seni bana bağlayan
bir duvağın ardındaki sisli bakış olsun ...

sizi seviyorum
bir sokak gürültüsüyle
çalıyorum sizi
gecenin tellerinde
sizi seviyorum ...

belki sokağın delisi
belki benimde gözlerime batırılmışlar var
incecik bir delikten geçen şizofren hali...

Bir mevsimim ben
kırık pencerelerden
soğuğu alan ...

Hiç zor değil
bir insanı yaralamak
bir kuşla dalga geçmek
sonsuzluğun içinden dirilip
kirli giysiler biriktirmek
hiç zor değil...