GÜN OLUR DEVRAN DÖNER!!
Ne çok heveslenmiştik başlarken hayata
Dallarımız budandı yeniden tutunduk Hiç bir şey kırmadı beni "söz " kadar Sözün biçtiği daldan filiz sürmedi. Köreldi budak Bazen alakasız şeyler güldürür beni Adresini bulamayan mektup bir ileti gibidir yaşamak Ve.. Bir türlü bulunmayan denk bazen hayatın anlamı oluverir Leylek yön değiştirir Ve .. Mevsimler iklimler birbirine karışır Çiçeklerin aynı dalda yan saksıdan aldığı Bir arının bıraktığı polenden ebrulileşir Hem sevinç hem üzüntüdür özünü kaybetmiş bir menekşenin kaderi Tavşanın Leyleğe yemek daveti sunmasıdır hayat yayvan tabaktan su içmek gagasıyla leyleğin Alır insanı bir gülümseme Ve.. Hem de düşündürür Takvimlerde bir bir çevriliyor yapraklar Harmanlara çeyrek kala var var ki Ne güneş ne ay var ortalıkta kurumayacak başaklar ki harman dövülsün Koca öküz sallasın başını sağa sola ki Herşeyin zamanı zamanında Demir tavında dövülür derler ya hani Tavı kaçtı dünyanın yapılmaz bu havada güneşte salça Ayan beyan ortada bütün alemde Sırasız ölümler incitir beni Bulut altı heril gibi yeşeren bitkiler Gün görmemiş ki avutsun kendini Öyle bir an ki Dağlardan kabaran beyaz bulutlar İki yardan aşağı indirdiler kar sularını Ve.. Oydu kudreti elinde olan Ve.. yalnızca o dur hükmeden Ve.. Yalnız o bilir herşeyin en iyisini Bir bildiği var elbette yaratıcının Dağları denizleri çölleri yarattı Buzdan dağlar inşa etti Tövbekar kullarını affetti ki Büyümesin içlerinde husumetleri Yalan ondan başka herşey Yalan gelip geçen zamanda Ölümle akladı insanları biçim verdi akıl verdi ki bir fikri olsun Ya kuşlara kurtlara bile ne demeli yemiyorlar mı beşeriyette birilerini Öyle bir gün sevdim içinde ben bağışlasam hakkımı Kudret affetsin kusurlarını ki Ben bir zerre faniyim hükmüm kendime geçmezken Dağlar taşlar pamuk gibi atılmış renkli yün yumağı gibi olurmuş O sinelerin içinde derlenerek Geceleri tan yerini bekliyor Duayla öteliyor bir yangın gecesinin cehennemini Güneş katlanıp dürüldüğünde yöneldiği an geceye Dilsiz çığlıklarımda her yıldız kaçıcıdır Özsu yeniden buluşuyor toprakla yaşamın kıyısında Sonsuzluğunda büzülmüş parmak uçlarım Kundakdaki bebelerle yarışıyor yaşam çizgisi kuşlar Gözlerindeki bu engin maviliklerin İşte bak uzanıyor gökyüzüne göz alabildiğince yer yeşil Gök mavi Sonsuzluğun çizgisinde akşamlar tutulmuş kara sevdaya En dibinde Ay/ı kucaklıyor yıldızlar Bahtı kara bir gecenin.. Ve.. Nasıl dönüyor devran daha demeden "söz "çıkmadan ağızdan aydınlanıyor kutlu günle hey gözünü sevdiğim ramazan... HAYIR İÇİNDE RAMAZANLAR DİLİYORUM... Nurten Ak Aygen 18.06.2015 |