Uyanamadık!
Uyanamadık!
Ufalır uzaklaştıkça dağlar Yağmurlar dökülüyor İpince gönlüme Hani gittin ya ektim yüreğimde yoksul baharları Sil baştan yaşanan günler bıraktı ardında Ah! Kara bulutlar gökyüzünü çaldınız benden Mavi dünyayı kararttnız İki küçük sözle çala kalem Sıfatı yoksul hücreleri zindan yalnız pencerelerde Dizilip durdunuz önümde Portakal rengi umutlar sızlıyor gülümsemesinde gecenin karanlığında Sebebim pencerem iki gözüm Tüller gibi uçuşuyor özgürlükler gözümde kasr Ve.. Ağaçların yeşil dalları önümüzde uzanan şehir geleceğim bir gün beni şafaksız bırakma Düşlerin üşüyor usulca Üşüdüm üşüyorum sıcaklığın beni ısıtmadı bu bahar Bu akşam gözlerim dalıyor uzaklara sen yoksun Bir fayton olsaydım ada sahillerinde gezen Bakışlarının kıyılarında Nasılda geçiyorsun merhaba demeden yaza Serçe parmağına değen ıssızlık Islıksız şarkılar mırıldanarak dudaklarında Irzasız meyveler dalından kopan kırmızı kirazlar Bahçedeki solgun güller güneş tutmadı ellerinizden Kondurduğun hayat alnımıza alınyazısı mı Göğe tırmanan basamaklar mı ayyuka çıkan Çoçuk yüzlü ay yok bu gece Yıldızlar yok saklambaç oynuyor gecelerin içinde Ve.. Sen ve ben deydik göğün kanatlarına Ağlayan gözlerinin fecrine oturduk Olmadı yüreğim sür git Bizden adam olmaz bu saatten sonra Sen aydınlık sabahların kapısında otur Bizden ne köy olur ne kasaba sen nereye gidersen git bizim düşüncelerimiz Memleket üstüne Benim gönlüm senin yanında Ağır ağır geliyor ayrılık Uyanamadık! ölü toprağı atılmış milletimin üstüne.. Nurten Ak Aygen 04.06.2015 |
Yüreğine kalemine sağlık
___________________________________________Saygılar