alaca. akıntılar
hala avlanan
yırtık bir ağ var karada karalar bağlamış başımdan kavak yellerini topluyor içimdeki boşlukta çığlıkları çınlayıp duran koşarkanat çocuk benim aklım defter değil yazıp durma o şiiri. diyor bir değer hastalığı olarak ahlak. her yerimde akıntılı yaralar açıyor çünkü çığ çarpmış tertemiz ölülere ay olmak varken aldanıp o havai fişeklere size. barut oldum ben : hiç iz bırakmadan kaybolmuş bir geleceğin içinde 2152bin15İst. |