Sonu Olmayan Şiirdir Sen Değilsin
Elbet vardır sonu
Gülün de adının da ! Çekilince gölgeler Anlarsın beni Suskun bıçak öpülür Suskun kadına hidayet Ölüme dair çizgi Avuçlarında Şimdilik gülüyorsun Baharda herkes güler Baharda ağlayan Hazanı üzerinden atamaz ! Yaprak düşer kaleme Ellerinde kınalı yollar Kaderine esirdir kaderin Bıraktığın gibisin Beni vur bir daha Çünkü yalnızlık değildir Gökçe ayrılıklı yıldızlar Senden selam bekler gökyüzünde Adımı yazdığın günlüğe Bir son yazdım Kafiyesini öp başına koy Sana çok bile... |