DOMUZDAN DOST OLMAZ
Gâvurdan dost, domuzdan post olmaz,
İslam’ın nuru kâfirin küfrüyle solmaz, İman heybesi münafık fitnesiyle dolmaz, Gel kardeşim! Dostunu düşmanını iyice bil! Sen onlardan olmadıkça onlar senden olmaz, Onlardan olsan da alnından damgan alınmaz, Kanını emerek şerbet yaparlar hiç durmadan, Küfrün batağına batırırlar, sana aldırmadan. Gel kardeşim, asli ruhuna dön bu kaderindir, İslam kardeşliğine sarılırsan dünyalar senindir, İlahi emrin dışına çıkarsan hayat sana zehirdir, Gel kardeşim! Dostunu düşmanını iyice bil! İmanınla dağı, taşı del; adaleti yay dünyaya, Adaletinle kurtla kuzuyu kardeş yap sofraya, Barışın ile aslan ve ceylan aynı suyu içsin, Sevgin ile ateş ve su aynı köprüden geçsin. Sen, dini İslam’a sarıl korkusuzca yaşa, Allah için katlan başına gelen her işe, Dünyalık için zehir katma helal aşına, Gel kardeşim! Dostunu düşmanını iyi bil! Düşman sana dost gibi görünür, güler yüzüne, Kanarsın sen, onun dünyalık zehirli sözüne, Seni yılan gibi sokar yanından sessizce sıvışır, Sözünü dinlemeyenlerle de durmadan savaşır. Özgürlük, barış ve kardeşlik derler sana, Geçirirler; şeytanı, tağutu senin boynuna, Seni öyle bir bataklığa sürüklerler ki, Sen, çıkmaya çalıştıkça batarsın diplere. Âlemi İslam’dan el ve eteklerini çekmezler, Kardeşi kardeşe kırdırtmaktan usanmazlar, Sen düşmanını kardeşin sanırsın vuruştukça, Yerin dibine batarsın haktan uzaklaştıkça. İslam âleminin her köşesinde cirit atarlar, Âlemi İslam’da devlet kurup devlet yıkarlar, İnsanlık bir tarafa, servet ve güce taparlar, Gel kardeşim! Dostunu düşmanını iyice bil. 23.04.2015 Yozgat |
Şiirinizin tadını tuzunu Beğendim...
kutlarım…
......................................... Saygı ve Selamlar..