ALLAHIM AFFEYLE BİZİ
Hürriyeti eline alan Hakkın askeri,
Oldu mu dünyada koymaz tek serseri. Kul olarak Allah’ı dâima birleyeni, Kuşatacaktır dünyanın büyük adaleti. Hayvan susar, hiç değilse olmaz dinsiz, Doğru bildiği yoldan direk gider kinsiz, Aşağıların aşağısını biliyor olmalı ki, Rabbinin emrinden hiç çıkmaz inan ki. Ben de Müslümanım diyebilmek bu çağda, Ne kadar da zorlaştı münafıklar batağında, Peygamberi sevmek ne de dışlandı bu çağda, Modern dünyanın hürriyet yüklü otağında! Her zaman dürüst olmalıdır Müslüman, Cihat; ilim ve irfanla yoğrulduğu zaman, Kibir, kin ve ahlâksızlığın meydanlardan, Kaçmış olduğunu göreceksin sen işte o an. Kar, dolu, yağmur sonra taş yağar başına, İnsan için yeni hayat yükler, ömür taşına, Kaçışır insanlar birbirlerinden ruh döner, İman ve amelsiz kalp nuru çaresizce söner. Az ya da çok, bu yolculuk bitti işte bitti, Bir ömür tükenmez derken geçti de gitti. Mükâfat ve ceza için kurulur hak mizan, Amelin hafif gelme korkusu başlar o an. Nefsin tuzaklarından daima kaçınalım, Küfürsüz bir dünyaya yürekten saçılalım. Peygamberimizin sünnetine iyice uyarak, Allah’ın kopmaz ipine sımsıkı sarılalım. Allah aşkıyla kalbimizi doldurmalıyız, Ahiret için azığımızı iyice toplamalıyız. Sevgi tohumlarını her yere saçmalıyız, Birbirimizi severek fitneden kaçmalıyız. Allahım! Eğer hata etmişsek affeyle bizi, Rabbim! Utandırma iki cihanda hepimizi. Bütün yönümüzle açtık samimi kalbimizi, Ahiret yurdunda da kazananlarda eyle bizi. 1990/Konya |