Bu tünelin sonunda ışık yok!
Bu karanlık hiç bitmeyecek!
Ben vazgeçtim baharı beklemekten
Biliyorum, artık bahar gelmeyecek!

Bir seni beklemekten vazgeçmedim
Senden başka hiçbir kadın beklemeye değmezdi.
Ve senden başka hiç bir kadın...
Beni aşka ikna edemezdi!

Aşk varsa, eğer bu dünyada aşk varsa…
Aşk sendin!

Gülüşün nasıl da yakışırdı yüzüne
Sevmek az gelirdi, ben sana tapardım.
Acele öpüşlerle yudumlarken tenini…
Belki bir daha öpemem diye korkardım.

Kaç mevsim geleceksin diye, yüreğimi avuttum
Aşk dediğin, yürek işiydi…
Ben yüreğimi sende unuttum.

Öyle zarif, öyle inceydin ki…
Seninle güzelleşirdi; O sokak, o semt, o ev
Birkaç basamakta gözlerinle karşılaşmak ne güzeldi
Sana giderken, kalbim adımlarıma ayak uydururdu
Birde öperdin ıpıslak…
İçimin denizleri kudururdu!

Sen pamuk ipliğine bağlarken sevdanı…
Ben çelik halatlarla örme çabasındaydım.
Ahh… Birde her şeye boş ver diyecek kadar cesur olsaydım.
Hiçbir şeyi düşünmeden, aşkı çocuklar gibi yaşasaydım.
Yoksul soframa senide sıkıştırsaydım.

Yapamadım!
Kendi elimle seni ateşe atamadım.
Sürükleyemedim seni cehennemime.
Ben yandım
Seni yakamadım.

Sanma ki unuttum…
Cennetten kovulsam da, unutmam seni!
Biliyorum, bu yürek kimseyi artık öyle sevmeyecek
Senin dudaklarından mutluluk içen dudağım…
Bir başka dudağı öyle öpmeyecek.

Şimdi bütün mutluluk dileklerimin adresi sensin.
Bütün üzgünlüğümse sensizlik!

Dilerim hep mutlu ol…

Mutlulukla gülümsediğin fotoğraflardaki gibi hep mutlu kal
Benim adına aşk dediğim bu rüyanın, bütün güzellikleri sende kalsın
Sende kalsın gülüşlerimiz, umutlarımız…
Hayallerimiz sende kalsın.

Bu yangından kurtarılacak hiçbir şeyimiz kalmadı biliyorum.

Senin gönlünden azar azar tükenmektense…
Kırk yılda bir anımsadığın, güzel bir anı olmak istiyorum.
Sıradan bir dost olmaktansa…
Bir zamanlar sevgilim dediğin biri olmak istiyorum.

Bu yüzden tıpkı senin gibi yapıyorum.
Yaşanmış onca şeyin üstünü örtüp!
Ben bu sevdayı hiç yaşamadım…
Ben bu rüyayı hiç görmedim…
Ben bu şiiri hiç yazmadım sayıyorum…!