sevgiliye..
güneşi gözlerine gömdüğüm
aç kirpiklerini ısınsın içim sarsın sarmaşık kolların, yüreğimin yalnızlığa yüz tutmuş duvarlarını. büyülü tapınakların sihrini çöz kilidini aç tozlu günlüklerimin gönül gözüyle bak gözlerime kana kana iç pınarlarından. kuytu kuyularada düşeceksin sakın korkma ben karanlığa dizerim güneşlerimi ısınırız belki günbatımında şarkılar söylerim sessiz kelamsız belki bir bahçeden geçeriz ekeriz tohumlarını yeniden ruhumuzun ne güne duruyor göz yaşlarımız sulamayacaksa hayallerimizi beni bende bulamadığında korkma döktüğüm külleri topluyorumdur dizdiğim güneşler kuruduğunda düşerim yollara sen bakma bana düşme ardıma yandığıma bakma her yangınım ertesidir yalnızlığımın.. |