37 - Kırk Yıl Sonra / Tenha“-bizim herif” … “-baya Ismayılı’ı beklerimiş ne-b(iley)en ben goca Gara Musduk, ne den de(rsi)n sen Ismayılı görünçene barabar beti-benzi açıldı yüzü nurlandı, sanısın herif gül aşdı gı! gözleri ışıldadı yenitden, yengatdan eyilendi.. Hatma abam teze yoğurt getirmiş iki gaşşık, ondan yedi a(ğ)şamdan yoğurdunan pirinş çorbası etdiydim Alibe(y) ağamın düğünnerde etdiğini bek severidi onu topdasa godumda, üsdüne dolazlı haggaşya(ğı) dolaşdırdım ıccık da gırmızı büber, garabüber de ekeleyvidiydim idi onu buldumuydu başga bişi goma öğüne gari dıkım file dutmaz gaşşıklamayı bek severidi üş-beş gaşşık da ossa ondan dedikleyin ha şükür emrine dedik.. dirilividiydi.. ulen Ismayıl.. gardaş yılın yılı sen nerdeydin sende seversin do(ğ)ramacı de(ğil) mi? Ismayılınan öteden beriden gonuşdukçana..yarennig etdikçene açıldı unuttdug getdik aylardır ölüm döşşende yatdığını Allah var ya bize de bi umut geldi, eyileşdiydi bayaa gülüşdük bile, annaddıkçana Ismayıla etdiklerini annatdıkçana, kendi bile güldü valla sankı aradan kırk sene geşmemiş gibi! derkene ay bacım sonuratdan sonuraya soluvudu takikesi takikesine uymadan.. Ismayıl’ın kucanda teslim etdi uruhunu Allah Allah…Allah celle celaluhu! ” … mubarek gün hemi de “-Ismayıl da bilirimiş Kelam-ı Kadim’i, ne de ossa okumuş adam bi başga oluyoru Gur’anı file bellemiş şeer yerinde cahallık zor valla.. olmadan getsin imi? üş gün gabirinin başına ğetdi.. anasının, bobasının, mezerinden fazla o cuma camide lokum-püsgevitinen hayır etdik ha “Allah gabil etsin”.. dedik, nası(l) ossa haftası var elliikisi var öyle ya “gene geli(r)sin i(n)şaallah o zamana bi ta(ha) Ismayılll.. gardaşların en gözeli! bazar derne(ği) ö(ğ)lenden sonura mezerligden e(vi)mize Alla(h)a ısmarladığa geldi Ismayıl kimbili(r) kim getirdiydi Hecazdan halal hoş olsun gaktım-dutdum gayfa gavırıvıdım çekdim bi ğözel Köselerin gayfa değirmeninde, ocaktahı közde bişirdim bi filcan.. kimse kimsenin nasibini yeyemezimiş “bi filcan gayfanın kırk yıl hatırı varımış” deller.. bakdı bakdı, gözleri dolu “-taa çocukluğumdaki koku bu!” dedi dova ede ede bi ğaldı yazzıg.. şe(hi)r yerinde tezecig gavırıp daa ona “közde gayfa”yı kim bişirivice(k)ğmiş de! onu decedim.. Ismayıl bizim düğünü benden eyi biliyorudu hiş unutmamın, hiş mi başga derdin yog muydu ay bacım! o annatdıkçana bi tühaf oldum valla aklımıza gelse ya işden gayıtdan bide herkeşin bildiğini kiminen gonuşcan hincikinnerinen de hal dert annadamayoru ne varısa esginkinnerde varımış.. sor Ismayıla aklına ne geli(r)se, olmuşu geşmişi kırk elli sene eveliyi görsen neler neler annatdı durdu, esgilerden kendim unutdum getdim valla ölenden galandan anamdan bobamdan esgiler ne gözelimiş.. **** herkeşleri aşıtladınca da ilk gözağrısı Aşadudu’dan meselemenin can damarından can havliynen “-ablaa” deyeleg sordu .. “-Ayşedudu… … Ayşedudu.. yaşıyor mu Ayşedudu? ” nerede nasıl, çoluk-çocuğu, durumu iki de bi yutgundu “-eyi” … “-eyi” dedim .. “-eyi şükür” dedim “-çoğ eyi” “-çok şükür Allahım” diye gözyaşlarına boğuldu.. meğerem bek se(v)erimiş.. Resim için Sevgili Nazik’e teşekkürler yarın AŞADUDU.. |