Duygu Kabuğu
ay ışığıyla gülümseyen ağzım oluyorsun gözlerimi açtığımda
duymak değil başka bir şey sızlanan küçük su yolunun devam eden şarkısı aynı yerde başka biri oluyorum seni çok seven neden her şey bir birine karışıp azalır ki korku o anın basit ve duygulu kabuğu soğuyup içine büzüldüğüm mucize telaşları artıyor dönen dünyanın aldırmıyorum avutulmuş bir sığınak oluyorum kendime inanmalısınız artık aramıza giren bir şey yok son sesi geriye dönmemek olan mavi uçurum tatlı bir hayalin uykusuzluğu idi sarıldıkça anlatmanızı bekledim dinmeyen bu rüyanın sonunu yıldızlı alevler çoğaldı parlak dilimde işte istirahat ve kızıl son tutkunun küle döndüğü avaz işitiyor musunuz yoksa yok mu cesaretiniz. |