sevgiliye.
Resmini çizerken kaybolup gidiyorum,
tıpkı hayatın gölgesinde kalan kurumuş bir çınar gibi Çok uzaklara,senin olmadığın mevsimlerde nefes alıyorum. Hep soğuk havalar çarpar suretime oralarda Kardan beyaz bir örtü gibi olur yanaklarım Ve sonra kaskatı kesilen dimağımdan Sessizliğin fısıldadığı sözcükler Ruhumu öyle acıtır ki Yankısı kalbimde sıkışır sevgili. ve şimdi diyorum ki kaybolmadığım bir resimde seninle buluşmayı ne çok isterdim seninle göz göze gelmeyi bakışlarından düşen tebessümleri avuçlarıma toplayıp yüzüme sürmeyi ne çok isterdim.. oysa her şey istemekle ve her şey dilemekle gelmiyor yoksa sevgi, kendi kurduğun düşlerde bir mum gibi erirsin. Bende her gün biraz daha eriyip kayboluyorum sevgili. eriyip kayboluyorum sevgili..!!! nisan 2015 |