ÇIKMAK ADINA YARINLARA...
Girizgâhında sefil bir güftenin
Yordanası ne varsa adım adım Yaklaşırken kayıp giden yıldızlara Sonsuzluğa hibeli bir duygunun kucağında Yoksunluğu diz boyu nice faninin Sevginin çok uzağında. Erişmek mümkün olsa keşke Tüm bilinmeze Eklentisi merhamete namzet Meyletsen bir kez de olsa Yıkılsan da sığınağın sadece metanet. Rayici alabildiğine uyumsuz benliğinin O güfte ki yazılmamış henüz Raks ederken uçuşan notalar Dökülürken nağme nağme Görünmez ki ruhun. Karanlığın mağlubiyeti elinde kalan Şu doyumsuz kulların Sığınağı izbeler olsa olsa Eş güdümlü yoksunluğun Vardığı son nokta. Vazgeçmenin nezdinde Kıvranırken beden Eşliğinde hezimetin Yansa da ruhun pare pare Kaybolmamak uğruna Şu su sefil umudun hayrına Sığındığın tek güç, Çıkmak adına yarınlara. |