42
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2542
Okunma
GÖNÜL YAYLAMDA NEVBAHAR,
DUYGULARIN ŞÖLENİ VAR...
Korkular kadar evhamlı; bengisu neşelerden derin,
Duygular taviz vermedi, soylu efendilikten.
Yürek kilidinden muhkem; simli menekşeden narin,
Duygular taviz vermedi, firgatimsi güvenlikten.
Revani aşklardan pembemsi; kollektif düşlerden nikbin,
Duygular taviz vermedi, gülücüklü esenlikten…
Yıldızların küllenen gözü harlar,
Sevda platosuna üşüşür hatıralar.
Alevle donanır arzular geceyarısına yakın,
Dorukta höykünmüş tutkuları baş-göz eder damar…
Lif lif yağmur nisan ayında; gönül yanmada muhabbetten,
Duygular taviz vermedi,
Zülüfsü dirayetten.
Bozulmamış ütülü karın kâkülündeki çamda,
Yudumladım keyf dudağımla,
Gönlümün kış köşesi zevkini…
Can destegülden kavilli; güzellere dem versin düşlerden,
Duygular taviz vermedi,
Canansı sükûnetten.
Gökyüzünde odaklanmış zinde şubat güneşinde,
Senli ışık motifinin binbir çiçeğinde,
Günaydınlara uladım yaz köşesi zevkini…
Sevgiye ayarlı harmandalı yürek; özlem trenleri geçer içinden,
Duygular taviz vermedi,
Bestemsi metanetten...
Yüreğim gökçül bir edip kuş,
Dün ve bugün her şey daha değişik daha hoş.
Düşleri kuşandım, zamanın özengisinden asılıp,
Heybeme sevgi doldurdum. Yarınlar atlas yokuş…
S. Edip Yörükoğlu