Çanakkale'ye Selam Duran Genç
Tevhid-i islam için açıldı sancaklar
YA ALLAH BİSMİLLAH ALLAHUEKBER ! Neferlerde bir sevinç ukdesidir görünen Cümle alem vahdetine göz dikmişken Arslanlar gibi kükreyerek namerdi dize getiren Evlad-ı Fatihanın askerleridir onlar Elem mi ? Haşa ! Kutlu zafer abidesidir Bir mahşerden toprağa akan sevdadır Bir tufan içinde Memedin öyküsü Allah sancağımızı düşürmesin der gibi Bir buluta sarılmış yükselen melekler Bu zafer islamındır şahit ol ya Rabb der gibi Kilitbahir’den Kanlı Sırta Arıburnu’ndan Anafarta’lara Peygamber kokan o güzel yurda Selam olsun Ecdadımın türküsüne Anaların göz yaşına Bin dua ekleyerek Bir mermi çekirdeğinde Bir top güllesinde Gülerek ölüme giden çehreler... Vatan size minnettardır Tabyalardan yükselen sesleri dinle ! Kim bilir kimler var içlerinde Bazen ruhunu teslim ettiğin son nefesinde Bir çınardan kalma esintiyi görürsün Şehadetlerini dinledim ulu dergahlarında Hilal gibi vurulmuş göğüslerinden Binlerce Ezineli Yahya çavuş gördüm Beşikten mezara değil ey evlat ! Beşikten Çanakkale’ye Balıkesir Lisesinden Galatasaray Sultanisine Ve ömrünün baharında senin için Bu ülkü için Vatan için Toprağa düştü tabipler mühendisler ! Bilmem farkında mısın geçen zamanın ? Bir şeyler isteme benden Gönül gözüyle görmelisin Çanakkaleyi ! Düşürme bu sevdayı bir an dilinden Bir övünç kaynağı düştü sana mateminden Rahmet pınarlarını onlardan esirgeme ya Rabb ! Ulu dergahına bizlerden bir fatiha eyledik Ruhuma bir esrime gelir toprak kokusuyla Türk sancağında selam durur şühedalar ! Önce vatan millet sonra sevdam dedik Bastık tetiğine nidalar ile Boynu bükük yavrular hürmetine Toprağa düşen fidanlar hürmetine Şehid kanıyla sulanan ülkeme Na-mahrem elini sürdürme ya Rabb ! Horasan erenlerine selam olsun Alparslanın gazilerine selam olsun Akifin Asımlarına selam olsun Hacı Bektaşa selam olsun Tevvekkel tü Taallah diyen dillere.... Dokuz Oğuz beyleri Selahaddin Eyyubi Yunus Emreler Mevlanalar Semahında nice dönen müridler ! Allah hepinizden razı olsun Çanakkale İlahi yazgısına sadık milletin anası Çanakkale Öksüzün gurebanın yetim hakkının mirası Ayinesinde hû sesleri var iken Çanakkale ebediyen GEÇİLMEZ ! Ve lâ tekûlû li men yuktelu fî sebîlillâhi emvât(emvâtun), bel ahyâun ve lâkin lâ teş’urûn(teş’urûne).BAKARA-154 |