Çünküsü hürriyet olan bir garip vakit şimdi
Artık yoluna can vermek yegâne emelimiz
Anadan yahut yardan geçmenin vakti şimdi
Bugün Çanakkale Geçilmez tek şehadetimiz

Adi ve namussuz bir çift el uzanmakta
Masum ve naif yürekleri aldı gitti gidecek
Ektiğimiz umut tohumu kan ile sulanmakta
Acımasız bir diken dalında bitti bitecek

Nerede pürüzsüz gece nerede yıldız nerede ay
Birçoğu çelimsiz belki ümmi belki fuzala
Ab günler kaldı geride aylardan hangi ay
Şimdi dillerden düşen ah! Gitti va hayfa

Anam beni rabbine kurban eyler kumandan
Tarih böyle başladı kullanmaya hokkayı
Kaçarsam namerdim harisane hasımdan
Muhnik bir havaydı kestim bacıma bakan başları

Kalu beladan beri müceddet bir haride
Her karesi tutku kokan milletimin bedeni
Bilmem işler mi kurşun sevdalı bir zahid’e
Hakkı değil midir olmak hürriyete cay-i

Kahraman askerimi tanımaz ceban kâfiri
Geçilmez diyorsa şayet geçilmezdir vesselam
Bir veleh ki gözlerinde görülmeye değerdi
Rüyalarda mualla peygamberim esselam

Amadeydi o canlar vatanın her karesine
Cay-i şüphe çok olsa da hedef rabbin rızası
Verebilsek hakkını yalnız bir tanesine
Sonra kaplasa semayı cennetin rahiyası

Lale sümbül menekşe mezarına süs etsem
Çanakkale dediğin üç beş dönüm topraktır
Her uzvumu ayrı ayrı yoluna hibe etsem
Mehmet’imin bir tane gözyaşına ortaktır

Elinde cebesi olmasa da yürekte vardı iman
En güzel kelimedir benim için Çanakkale
Yoruldu ayakları belki düştü de bitap
Bin dize daha yazsam olmalı Çanakkale