sen kıyısından geçerken sana eş
sevgi çokluğunun ipini çekerdim ben

iki ucu iletken eş bakışlı otobüs camlarında
kır çiçekleri bahçeler
sarı ovalar ve engebeli dağların arkasında
batmak üzere olan sıcacık güneş
bazen kaygısızca sana dalmak gibi
bir hayali avuturdum ben

nereye varsam bu dünyanın bir başka hali
neyi duysam ince bir şarkı gibi
boynuma yaslanan
renklerini değiştiren ağaçları seviyorum
eksilmiyor yol uzadıkça
yarım ay
tam yol ileri sevgim

değişkenliğini tasarlarım zamanın
göğsümde biriken aşkından fışkıran
süt beyaz göğün dinmeyen raksı
ve aksı
dudaklarında sönen bir yağmura söyleniyorum

bu gürültülü karanlığın sezgili göz kapaklarında
açılır seni görür
kapanır seni
korkarım sanki dibinde kaybolduğum
seni düşünmeden geçen saatlerimi

hasret kısaldıkça yorgun
dizlerinin dibine düşüp uyumak istiyorum
uyanmak çizdiğin bir sabahın el esintilerinde
saçlarımda beyaz yüzün
kokun kokuma değdikçe yükselen
aşkını dinlemek istiyorum.