yorgunum yorgun geceleri taşımaktanben ne vakit seni unutmaya kalksam ya ellerin ya da gözlerin düşer aklıma ...................................................... şimdi ben! hangi düşe yaslasam kendimi umutla yağmur ağırlayan gözlerin iner akşamlarıma ki içimde nice düşler dile gelir ben yeniden doğarım dudakların vardıkca dudaklarımın kıyısına ve gece yorgundur yorgunum yorgun geceleri sensiz taşımaktan şimdi bütün düşlerim o babacan tebessümüne sığınır umutluca bütün bir ömrüm yüreğinde bir durak bulsa ve sesine inen akşamlarda uyutsan sen beni her nefeste taşısan beni yüreğinin çıkmazlarına bilirsin ki... severim ellerimi ısıtan o ellerini ve ellerin dokundukca bana hayat bulurum seninle her soluğunda şimdi... çala kalem yazdığım bu satırlar tek sana belki ulaşır sana uzun mesafelere aldırmadan ve anlarsın kim bilir bendeki bitmez hasretini bir sabah güneş gibi gülersin bakışlarıma ay/su |
hissiyatı ve maneviyatı ile özel
harikulade mısralar okudum
en kalbi tebriklerimle birlikte
alkışlıyorum dost kalemi