bitiyorum yokluğundaher gün yokluğunla yok olduğum bu şehirde yine sana doğuyorum inatla kalemi kırık acemi bir şair gibiyim şimdi bütün sözlerim bir başka hasrete gebe olduğunca ki...geceler başlı başına bir düşmanken bana ben göğsünde sabahlar devşiriyorum umutla ve her yer soğuk bütün caddeler kan kokuyor burnuma ki kendi içinde bitmiş bir şehirdeyim biliyorum bütün bunlar yokluğundan bağışla beni... senin olmadığın her yer bir cehennem bana ayak üstü hikayeler anlatılır benim sokaklarımda karşıma kirli yüzler çıkar her kapı aralandığında ve riyakar vuçutlar bir damla suya hasret kaldıkca bütün sözler yalana düşer umutlar karanlığa usulca şimdi ben bitmez yokluğunu dirhem dirhem ölerek yaşıyorum bütün gölgeler acemi bir telaşın kuçağına sığındıkca ve adımlarım aceleyle giderken bir uçurumun kenarına sızlayan düşlerimin koynunda yitiyor umutlar yavaşca aşk yenilemekse kendini baştan sona ben yokluğunla ölüp varlığınla çoğalıyorum hayata haydi gül aldırma sen satır alarına sıkışmış göz yaşlarıma yeni bir umut ek pencerenin en güneşli tarafına ve adına sevgi de vefa de ve de aşk de unutma ki her gün güneş doğacaktır sana aşkla ay/su |
YÜREĞİNİZ VE KALEMİNİZ DİM OLSUN ; KALEM VE KELAMDAŞIM .
SEVGİ'DEN SEVGİLER