SEHVEN AŞK
Anlamlandıramadığım çatlaklar var ruhumda,
Yarım yamalak anılar sızıyor, kederime. Galiba hatırlıyorum, üzgünüm Üzgün olmak ne garip şey, Annem ölmüş sanki, hala çocuğum. Anılar demişken, öldüm. Hissederken gömüldüm, vah... Bu feryatlar sanadır, Ölmüş olmam seni bağlar. Sevgi hatırlanmazdı zaten, Hissettiğin duygunun adını bilmiyorum Sol taraftan üç defa gelsem sana Kaç defa yaşamış olurum bu hayatı. O zaman adını sehven aşk koyalım Ruhlarımız unutmasın, malum. Zaten, bizimkisi bir aşk hikayesi değildi Zaten, neden olsun ki? Kirli sakallı, beyaz saçlı bir adam Nerden bilsin ki? Yarım yamalak bir güneş doğuyor kaderime Karanlık silindi, dur gitme. Yarım yamalak ellerim olsa da En sevdiğinden bir elma var elimde Keşke ben elma olsam. |