arınmışİçim coştukça susar dilim Kifayetsizliğinden değil Gereksizliğinden kelimelerin Denedim…denedim… Şiir olmayı… Baharsa ağzım kış ortasında Çiçek kokar sessizliğim Ve susuşumu seversin en çok Yanar senin de dilin İçinden geçtiğim kor ise Büyüdükçe azalır gürültüsü Sokağın, caddenin, evin Sen şimdi yanlış bir cümle kurdum sanıp İçinden düzeltirsin Büyüyen benim Yine de Yumruğum kadar Azığım, sermayem, varım Ama Bir el var Bana benden yakın Ve Ağırlığınca taşıdığım şeyler var -Üzülme sakın- Ağırlığınca taşıdığım şeyler var Ve taşındıkça hafifleyen Çıkmasın diye hayatın kamburu Eğildim Önünde sonunda karışacağıma Bekleyen bir yâr var hepimizi Aşkla… |
hakikat bir yoldur anlayana
o bir gülüş bin vuslata bedeldir aslında
çok güzel bir şiir okudum kaleminizden
damla
damla
her dem mürekkeb-î şiirle
.