Grubun gölgesinde savrulan saçlarına,
Renk ahenk kelebeklerle
Dökülen sarı yapraklar, pervasız dokununca
Her halin yüreğime ihtilal olur
Bakan göz görmez
Duyan kulak duymaz artık
İsmini boşluğa ulu orta fısıldayan
Cümle ehli dil lâl olur


Bana zifir gece gibi uzaklardan bakma
Ben öyle yol yordam bilmem
Gelirsen anlarsın, kırılgan bir bakışım
Hüzünkâr halime arzu hal olur
Tarihsiz, takvimsiz, asırlar sonrasında
Seni görmese de
Sensizliği doyasıya kucaklar üzgün kirpiklerim
Dağlarda çın çın yankı bulan
İsminin her harfi, ismime melâl olur


Bu sevdanın biraz naz
Biraz niyaz olduğunu bile bile unutursam
Göçmen kuşların kanadındaki akşamın kızıllığında
Gül kokulu mektuplara kurulan darağaçlarında
Çarmıhlarda katlim helal olur
Bu öyle bir med cezir ki daha önce yaşanılmamış
Dilim varmaz daha fazla dillendirmeye
Bilirim bana bir hal olur


Gözleri semada, yağmur duası bekleyen
Bir damla suya hasret
Çatlayan çorak topraklar kenarında
Susuz kalmış serviye döndü ruhum
Heyhat, halim, her haline vebal olur
Yinede her dert kabulümdür şikayet yok gözlerimde
Bilirim bu marazi sevdadan kurtuluş
İstenmeyen ikbal olur


Düştükçe gözlerindeki şehla denize
Her çırpınışımda
Dilimden dökülen ah, ruhuma visal olur
Gün gelir döner devran
Seni gökte ararken,
Gözlerimdeki ışık söner
Yerde ismim unutulurken
İsimsiz şiirlerim bin bir geceye masal olur

Muhammed Mehmet GÜL