HIRÇINLAŞTIKBiliyorsun seninle biz, kavga bile edemedik Aşkımızdan öldükte, “seviyorum” diyemedik İçimizden geldiği gibi, birbirimizi sevemedik Karşılıklı konuşmayı, bir türlü beceremedik Sen sustun; ben hırçınlaştım Ben sustum; sen hırçınlaştın Buluşamadık, ortalarda bir yerde Gereksiz yere saldık, kendimizi derde Birbirimize bir defa bakmamız yeterde Nedense kalkmadı, gözlerimizdeki perde Sen bakışlarını kaçırdın; ben hırçınlaştım Ben bakışlarımı kaçırdım; sen hırçınlaştın Gurur muydu neydi, bu bizim yaşadığımız Ortalıkta vardı ama, dile gelmiyordu aşkımız Çekilmez oldu artık, bu öncelik savaşımız Aslında yeterliydi, aynı anda adım atmamız Sen geldikçe ben kaçtım hırçınlaştın Ben geldikçe sen kaçtın hırçınlaştım Zehra ATASOY |