Canımın içi bırak telefonu, isterse hiç çalmasın ..Görüntün düşmesin ekranlara önemli değil.. Sen gönlümün efendisi, yüreğimin sahibi,aklımın mantığımın beşiği, ruhumun ikizi, bir elmanın iki karısından birisin! Ne mesafeler kapatabilir bu gerçeği, ne de başka bir yar..Senden başkasını görmez bu gözler... Seni düşündükçe geceler gündüz olur, güneş doğar,yıldızlarla yer değiştirir birden! Sen konuş, söyle söyleyeceklerini ben gönlümle duyarım seni..Sen yanımda olunca kar fırtına vız gelir...Yalnızlık seninle güzel..Suyumsun, ekmeğimsin, katığımsın....Sen nefes alıyorsan bir yerlerde, ben mutluyum! Canım dedin canımı verdim..Seninle ölüm bile çok hoş! Sensiz yaşamaktansa ölmeyi yeğlerim! Usulet Güner

TELEFONLAR ÇEKMİYOR
Dudaklarım seni sayıklar bir dua gibi.
Dilim suskun, oruç tutuyor Mahşere kadar.
Gözlerim kör olmuş galiba,
Görmüyor senden başkasını.
Bak gökyüzünde Dolunay yüreğime vuruyor.
Yürek hasta hem de yasta bu gece.
Gözü yaşlı kan damlıyor yerine.
Rüzgarlara sordum hiç görmemişler.
Sen gelip geçmemişsin baharımın önünden.
Hep kışları yaşıyor uzun süreden beri,
Gönül pınarım kurudu bu gece!
Ne zaman güneş batsa sen çıkarsın ortaya,
Ateş böceğim oldun aydınlattın yolumu.
Ayağım takıldı en büyük kayalara,
Destek oldun arkama düşmedim hiçbir zaman!
Bilirim ki mesafeler girse de aramıza,
Düşünceler birlikte, yürekler el ele.
Ten sarılmış sımsıkı senin sıcaklığına.
Kar kış demeden örtünüyor her gece!
Üşümek yok yalnızlık yok senin olduğun yerde.
Telefon çekmiyor, görüntü ses yok,
Ben seni içimde görüyorum!
Düşlerimin rengi de sesi de sen oldun,
Başka şeye lüzum yok, ben seninle doluyum.
Aynalar yansıtıyor olmayan görüntünü!
Usulet Güner