Her yürek bir yüreğe ev sahipliği yapmak ister.. .Açar kapılarını arkasına kadar.. Öyle tutulur ki gözüne kara gözlükler geçer.. Fark etmez yapılan hataları, eksikleri noksanları.. Sadece iyi bir ev sahibi gibi, hünerlerini sergilemekle meşguldür..Baş köşeye oturtturur, gururla aşkla, sevdayla! Kıyamaz incinmesine, yorulmasına.. Her şeye o koşar..Sevdiğine hizmet etmek çok hoşuna gider.. İstese canını verir seve seve.. Zaman geçtikçe ilgi alaka şımartır karşı yüreği.. Gözleri kayar başka yüreğe.. Nasıl olsa biri avuçta hazır bekler onu.. Fazla mal göz çıkarmaz edasıyla kaçamaklar kalkışır.. Sevda gözlerine perde indiren yürek hâlâ ona deli gibi aşık, tutkun, mahkum yaşar belli bir süre.. Seven yürek sevildiğini anladığı gibi ihanetin kokusunu da çok uzaklardan alır...Aldatan aldanır, Sevgisini mahkum eder gönlüne, var gücüyle tekmeyi vurur vefasız yüreğin sırtına! Yürek haykırır, aşkıma, sevgime ihanet edenin işi olmaz baş köşede! Kapısını çarparcasına kapatır var gücüyle! Usulet Güner

HAYKIRDI YÜREĞİM
Toprağa çöker gibi oturdu ayaklarım.
Bu zamana kadar hiç görmemişti,
Gökyüzünü gözlerim.
Ne kadar genişmiş ne kadar mavi,
Tahmin etmem çok zor.
Denizi gördüm ayaklarımın dibinde,
Senin gözlerin gibi masmavi.

Haykırdı yüreğim haykırdı çok derinlere.
Dalgalar alkış tuttu,
Martılar kanat çırptı sessizce.
Güneş tenimi kavurdu durdu,
Sanki senin sıcaklığındı.
Sevinçten ağladı gözlerim,
Yaşlar yanaklarımda birikti durdu.

İnsanın mahkûm olması için,
Parmaklıklara lüzum yokmuş.
Yüreğin gözlerin mahkûm etti,
Çırpınıyorum karanlıklarda.
Yeter sevgilim yeter bunca zulüm,
Güzelliğin on para etmez bunu bil.
Sana bu kadar bağlandığım için,
Allah affetsin, unuttursun seni.
Usulet Güner