IRAZ’IM!... -2-
Kahrını yüreğime,
Yokluğunu ömrüme yazdın.. Ah be sevgili; Ah be yüreğimi yakanım, Senden sonrasında, yaşanır mı sandın? Ben yokluğunu kucaklarken, Ölümle selamlaştım; Sen bunu anlayamadın… Ah Iraz’ım; Ah yüreğime ateş düşüren kadın! Yokluğunu varlığıma hediye bıraktın, Yaşamak denilen bu zindanda; Çürümeye yüz tuttu varlığım.. Iraz’ım; Ah yangınım, Keşke gözlerime dalabilseydin.. Ve görebilseydin bendeki seni; Gözlerin yağmur yağmur yağardı.. Sen yağarken; Benim yüreğim kanardı… Iraz’ım; Varlığı yüreğime hasret diye yazılan kadın! Yokluğunun şerefine içiyorum, Bu bilinmezlik beni öldürecek biliyorum; İşte sırf bu yüzden, Sensizliğe inat; Gözlerimde sen, Sözlerimde sen; Yazdıkça yazıyorum… Iraz’ım; Sevdasında yandığım kadın! Bir yudum mey, Bir yudum duman; Bir yudum sen içiyorum.. Ve şerefsizliğine dünyanın, Ağız dolusu küfür sayıyorum; Sonra susuyorum.. Önce sana, Sonra yokluğuna; Sonra da kahrıma susuyorum.. Verir misin bana bir yudum sen? Susuzluğum dinsin, Ve bitsin yokluğun.. Sunar mısın, bir yudum sen? Ömrüm şenlensin… Iraz’ım; Özleminde tükendiğim kadın! Ne zaman yazılacak, vuslatıma varlığın? Ne zaman gülecek dudaklarım? Iraz’ım; Dinmeyen yangınım, Bir yudum sen diliyorum.. Bir yudum sen’de hayat bulurken; Bir yudum sen’sizlikte boğuluyorum… Ah Iraz’ım; Ah gelmeyen kadın! Bir imzalık yerim kaldı, Haydi, vur kalemi kâğıda; Ya öldür, ya da yaşat! Hayatım bağlı tek bir imzaya, Senin sıran Iraz’ım! Ya soldur, ya güldür; Ama sakın susma! Sen susarsan, Ben ölümle kucaklaşırım; Sen bilmiyorsun aslında, Yaşadığım falan yok! Ben rolümü oynuyorum; Tıpkı sen gibi… Iraz’ım; Kanıma giren kadın! Ya bulacaksın beni yoklukta; Yahut ben “son” bulacağım yokluğunda.. Iraz’ım, can yarım; Sensiz her şey yarım.. Yokluğunu ömrüme yazma artık; Gel, gel de kavuşalım… Iraz’ım; Sevdasında lime lime olduğum kadın! — Terk etmiş olmana rağmen; Hâlâ sendedir aklım Iraz’ım, gel de son bulsun kahrım… byHaktan |