(G)ETME!...
Nefes alamaz oldum..
Esiri oldum yokluğunun, Sensizlik nasıl bir şeydi sevgili? Yenilir yutulur gibi değil.. Gökyüzüne bağışladım gözlerimi, Susuz kalmış topraklara can olsun istedim.. Nasılsa dinmiyor yaşı; Yağmurlara karışıp giderim… Sen yeni başlangıçlara gebe, Ben yokluğa teslimim.. Yokluğunun ayak izleri asılı yüreğimde; (G)Etme!... Yalnızlıktan şikâyetçi değilim, Tek derdim yokluğun.. Nasılsa solup gidecek hayatım, İsteğim, solabilsem gözlerinde.. An kadar yakınken ölüme; (G)Etme!... Özüm varlığımdan şikâyetçi, Bir kapansa varlığımın gözleri; Sus’lardan öteyi yaşıyorum sevgili.. Kim çaldı dilimdeki sözleri? Onca sözcük arasında, Satırlara düşemiyorum.. Yazamıyorum yokluğunu; Bu çıkmazı anlatamıyorum.. Sus’ları sil dilimden, Beni bana bırakma; Azrail’in nefesi ensemde, Solmaya yüz tuttum; (G)Etme!... Razıydım her şeyine, Öl desen ölürdüm; Gözümü kırpmazdım bile.. Ben beni anlattım da, Sen görmedin bile; Yaşamak değil bu yaptığım, Can çekişiyorum göz göre göre; (G)Etme!... Kahrı şerbet yapışım ilk değil, Yokluğu tadışım son değil; Yaşatmayacaksan öldür be güzelim! (G)Etme!... Dayanacak takatim kalmadı hasretine, Yokluğun mil diye çekildi gözlerime; Kulak ver yürek sesime, Yaşamak sen demek! Sensizlik eşittir ölüme; (G)Etme!... byHaktan |