kokunla sabahlıyorum
yasak bir şehir gibisin sevgili,
her gece mülteci oluyorum sana. acılarımdan öpüyorsun. ve öyle güzel gülümsüyorsun ki, gören, güneş gözlerinde saklı sanır. sığındığım soğuk bir oda, ama, senin hayalinle ısıtıyorum umutlarımı. ve biliyorum ki, sen yasak bir şehir gibisin bana. ve ben sana sığınan bir mülteci. rüzgar ne taraftan esiyor bilmiyorum. kokun tenimde bitiyor, gecenin en karanlık saatlerimde. ve ben her gece bu saatlerde, senin kokunla sabahlıyorum. günün ilk ışıklarına değin. ibrahim dalkılıç |