SON SEFERDEYİM
Rüzgar buğulu sesini kulağıma fısıldıyor
Yolun sonuna gelmişiz de haberimiz yok Son durağın son yolcusu,son seferindeyiz Her gün koparılan takvim yaprağı Nefes verdikçe ömrümüzden çalmış Sen duraksız yolcu,ben sıranın en başındaki yolcu Mutluluk esintisi esmedi nedense bize Yorgun bakışlarım, zamanı tutmak istedi Yağmur yağdıkça gök gürültüsü ne beni uyuttu Ne de yuvası dağılan mazlum kuşları... Cama vuran yağmur damlalarının sesi Yüreğime dokundu,notasız bir şarkı gibi O yüzden düştü kalemime buhranlı satırlara... Kuş kanadından savrulan damlalar Gül yapraklarına pike yapıyordu sanki Sevda yolunda fırtınalar, tufanlar oldukca Meğer bana yokuşluymuş düz sandığım o yollar... Şansını arayan bir uğur böceği uyanmış Yaşama tutunmak istercesine bana el sallar Sorgu meleklerim haber verdi Bu son yolculuğumda bir tek sen yokmuşsun Sana bir şey söylemek haddine değil Ne diyebilirim ki bütün sözcükler yetersiz kalır Engin denizlerde kulaç atmak Gökkuşağının bütün renklerini yaşamak isterken Karanlık sularda boğuldum bu son yolculuğunda Kurşun gibi ağır bedenim, gül kokulu buselerini özler Ben son yolculuğuma giderken bile seni sevdim Son kez senin gözlerinle baktım dünyaya Biten bir ömüre aldırmadan Geçmişin penceresinden,rol kestik geçen zamana Perde arkasından göz kırparken hayat bize Biz farkına varmadık,nafile Hakkını helal et, bu son yolculuğumda YEŞİLIRMAK |
Yolun sonuna gelmişiz de haberimiz yok
Son durağın son yolcusu,son seferindeyiz
Her gün koparılan takvim yaprağı
Nefes verdikçe ömrümüzden çalmış
YEŞİLIRMAK'ı bu anlamlı ve derin eseri için tebrik ederim. Şiir, yaşamın son anlarını ve duygusal derinliklerini çok güzel bir şekilde anlatıyor. Şairin kalemine ve yüreğine sağlık!
Kelimeleriniz her duygunun ötesine geçiyor, dokunan her dize yürekleri sarsıyor. Kaleminiz dert görmesin üstadım, ilhamınız daim olsun!