5
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1696
Okunma
Uzun bir gecenin koynuna teslim ettim tutsak yüreğimi
Gözlerim semâda
’’Uğraşma
Ceht’in boşa
Yorma kendini
Düzelmem’’ dedi
"A s l a"
Kendime bile ağırım, yaramam bundan sonra bi işe
Bende;
Yalnızlığı doğruyorum şimdi avuçlarıma
Dayanabildiğimce efkar demledim
Sığabildiği kadar hüzne boğdum yüreğimi
Bu kalabalıkta boğuyor beni
Yaşıyormuyum
Ölümüyüm
Bende bilemedim ki...
Neden
Hislerim kalbinde bu kadar üşüdü
Bahtıma hep bir ayrılık düştü Lindita?
Muhtelif düşünceler esir aldı benliğimi
Kızacağım kimsem de kalmadı
Hak/ettiğimi çekiyorum aslında
Gezelim diyorsunda güle oynaya
Farz et ki
İç kanamalı bir hastayım bu sıra
İhyâ edemezsin, benden umudunu kes!...
Bakıp bakıp gizlice
Mütefekkir halime
Mutsuzluğumu kendine yorma
İstanbula;
Vapurlara;
Tren garlarınada küsüm
Orayada uğramayalım Lindita
Gelip geçen yolcular
Umutlarımı ç/aldılar
Yüreği Sürgün // Kevser Baysal
Köln
5.0
100% (10)
Cevap Yaz
