göz mesafesi uzaktaydı kadın
uzağın yakınında duruyordu
kıyafet balosunda maskesiz
ne makyajın arkasına saklanmış
ne de zoraki tebessümün
her zaman ki sadelik sarmış bedenini

katmer katmer açılan gülün
idrakiyle ayrıntıya dalan göz
coşkuyla fecri üstünden atan
söz
sıyırdı gölgeden güneşi
gün erişti duha vaktine


dolaştım güneşte
uzaklaşmadan yakından
bakışma yerine dek gittim
çocukluktan hatıra çeşmenin
ulu çınarların gölgesinde
ferah suların koynuna
tüm arı duru düşlerin kaynağına
gittim konuksever masanın yakınına
isim isim işlemişti sevdayı
yanıbaşında çiçeklenmiş ayva ağacı
huzur dolu gövdeyle sarıldı
hasretle kucakladı
öptü dal dal yaprak yaprak
vefanın abidesi
yıllarca hasret ve sevgiyi büyütmüş gövdesinde

çocukluğuma daldım
incelik bezenmiş seslenişle uyandım
nabız atmıyordu donmuştu zaman
göz mesafesinde
karışıyordu hayretim korkuyla
baktım ötelere bir adım kalmış
baktım erimişim bakışlarda
düşten düşer gibi uyandım
canım sıkıldı
anladım özlemmiş her gülüşümden sonra
içimi sıkan