SEVDİM SENİGüneşe bakan kuşların kanat çırpışları arasında gördüm seni, uçuyordun süzülerek mavilikler arasında. İzledim seni, gözlerim kamaşarak ve şaşarak. Bir ömre sığabileceklerin ve ötesini düşlerken çarpıyordu yüreğim , delice. İzledim seni, güneşin son ışınları arasında, bir tepenin yamacına doğru uçuyordun. Bir derenin kıyısında soluklandın bir süre ve ürkek dolaşmaların. Gördüm, kır papatyalarının dallarına dokunmadan alıç ağacının tepesine zıplayışını da gördüm. Beni de götürdün gittiğin her yere peşi sıra. Sözün bittiği yerde de vardın, haykırışların arasında da. Aldığım nefesin damlacıklarında ve yüreğimde yanan korların içinde de vardın, benimle. Bazen sıcak bir limandı kolların, bazen fırtınalı bir deniz ve her defasında güç verdi bana yüreğin. Ve ben benimkiyle birlikte taşıdım sımsıkı, ellerimde. Ellerin bembeyaz... Ellerim.. Bembeyaz kışın altında, başımı omzuna yasladığımda , yeşili anlatmıştım sana. Yeşilde renk renk çiçekleri, böcekleri, kelebekleri, uzanan uçsuz bucaksız maviyi. Şiirler yazdım sana, yaşanan ana, en çok da yarına. Bazen kızdım, bazen kırıldım, bazen sıkıştı yüreğim acıtacana kadar. Bazen fırtınalar koptu içimde. Seni sevdim. Sen olduğun, benim olamadığım yanlarım olduğun için, seni sevdim. Yarını bilemem ama, bu gün adına, yarın da sevebileceğimi bilerek sevdim. Havva Kılıç |