GÖLGELER
Yürüsem
Kentin ara sokaklarından taşan Gölgelerin içinde. -Gölgeler ışığın kalbinden beslenir… Özlenen kaç sabah uyanır yüzlerinde Kaç akşam yitirilir Kaç elveda avuçlarında gizlidir. Tenlerinde kaç ölüm Kaç ağıt Büyütülmemiş kaç çocuk Kaç masal söylencesi dolanır dillerinde ? -Masallar eski bir krallık… Ve kaç mevsim yarım bırakılmış Yaşanan Yaşanacak olan Kalemin dilinden bağıra çağıra Çırılçıplak yazsam. Yürüsem kentin ara sokaklarından taşan Gölgelerin içinde. -Gölgeleri unut ! Gömülsem insan seline Yürüsek … Havva Kılıç 26.10.2016 /Adsız şiir gölgeler |