Şarkıcıdır Dudakların O Gün
unutulanların yanında oturuyorum
bir gemiden büyük olur mu insanın eli eldivenlerini sıyırınca küçük bahçeleriniz kaç yaşındadır ki kıyısından kimseler geçmez hararetin yükseldiği dağınık bir ağırlık ve onun ötesi başı kuşlarla süslü gün boyu eteklerinizden su çeken gülün kırmızısı sokaklarda dolaşmak için yollar bitince yosun ve martı deniz kıyısında adımlarını saymadan kapladığın boşluğa cevap veriyorum dalgınlık ne güzel bir şeydi yanağında ve şarkıcıdır dudakların o gün arkanızda şehrin telaşı eve ekmek su sevgi filesiyle kaldırımlarda mutluluk göğsünde genişleyen çarşambaydı belki aşk alıp aşk satan acemi yüzün kim bilir kimin kalbini çaldı diyorsun ya o vakit beyaz bulutlardan göz kırpan rüzgar dağıtırsa saçlarını nasıl silsin çocuk kalbim göz yaşlarını. |