Şarkı Yüzlü Papatyalar
gözümü kapatınca kırlar
oysa mutlu olmak değil dileğim seyreden oluyorum dönen beyazı durup dinleyen şarkı yüzlü papatyaları çağrılıyorum sular bir durgun rengi olmazmış gölgelerin değince kendine sokulur gibi hırçınlaşan büyülü kuyu dokun diyor aşkıma tatlı dudaklardan koparılmış serin çiçek arkasını dönerek yamaçlara siyah bulutlu dağlara bakar siyah ve karamsar yüreğinden çalınmış kardelenlere neden sizin bu fışkıran güzelliğiniz niçin böyle aldatıcı iç sesleri karanfil kokulu duygu akmak istiyor cesaretini toplayıp yaprağın ucundan göğe doğru biz de mutlu değiliz pek dışını aydınlatan sevinçli renklerimiz var diye oysa ışık nemli hayallerin oyunu biz de biliriz hayat dolu ay şarkılarını lakin vardır her baharın bir sonu |