TUT HADİ ELİMİ
Dokunmak ne ki tene
Uzaktan ve usulca Titretirken gönül telini. Naif ve yorgun iken gönül Alabildiğine… Göreceli bir o kadar tüm duygular Ne yalan ne durağan. Sallantıda zaman zaman Kalır da zamanla sayısız ikilemde. Döngü ihtişamlı Seyri değişken mütemadiyen Anlamaya ve anlatılmaya hazır ve nazır. An ve an Yarım kalmak kadar acı Susmak kadar yaralayan Fısıldarken çok uzaklardan. Neyse derdi tasası Ne varsa içinde saklı Bazen mutlu bazen yaslı Kılı kırk yarmak kadar zor da değil asla Dokunmak yüreğe Bilinmezliğin gölgesinde Mertçe… Sıkılgan zaman zaman Hatta suskun kalmış ömür boyu Ne değişir Yeter ki fısılda. Rengi masumiyetin nasıl da pembe Umudunki mavi Gök hala açık Güneş sıcacık Sevgi gibi vazgeçilmez Bitmese de sevgilinin nazı. Adım başı bir korku Köşe başında saklı iken gönlün yaşı Ağla istediğince ve korkmadan Yeri geldi mi gül doya doya Kim usanır yaşamaktan Susarken sevgiye aşka Kaldır başını ve değdir gözlerini O gök kubbeye Sanma ki yalnızsın ve ıssız Tut hadi elimi Söz boş kalmayacak. |
Özlem Demirkaya &*.*&