Suların Sesi
suyun içinde kımıldayan
benim seslendirmek istediğim düzensiz akışlarla başlayan oynaş bu günün yalnızlığıyla koşup denizlerin incisiyle süsleyecek dudaklarını biliyorum ölenlerde olacak kalanlarda bu sonsuz yanılgıda tutuşurdu ıslanırken içimizden geçen ışığın kırılan kalbi ne söylesem korkular karanlığı ebedi ahenk şiirlerin üstünü örten gürültülerin köpüklü ağzıydı tekrar edip seni seviyorum demek soru ve sorgu uçsuz bucaksız geçmişe eylem vadilerin elinde sarı bir yel gibi gülen papatyalar aklın tutarsızlığıyla alay ediyor aşkın kuyusuna inecek olsam değişir miydi talihimiz alma dursun gözlerini hislerimiz kalsın suyun gölgelerinde tanrıyla aramızda uçuşan sevgi imgelerin fısıltısıdır ve ağlarken yanağında uyanan suların sesi. |
suların sessizliği de koyar insana