Sevgi Seli
iki kişi arasında kalır
sevgi uysallaşmış dilek ağacıdır sen konuşunca ellerini kalbine götürüp saklayan getirmeyen istasyonlar nazlı kır bahçesidir gözlerinde nasıl gelir aklıma bilmem oturup kendimi seyrederim o kadar çok olursun ki yırtıp atsam savursam bir şey değil kalır bana sensizliği neresine bir gül iliştirsem düşer ağlarım mutlu olur ağlarım mutsuz bir katilin parmak izlerinde aşk dile gelse bir yel öper yelesinden sağol sevgi seli coşar ağlarım akan ırmak ol hafifliğin büyüsünü arala susunca titresin dudakların anlatsın kayalıkların kalbinden suya doğru uçan kuş kanatlansa göğsüm acıyor. |