düşgen IIIne acı şey kadınım örümcek ağı yuvasında fadesiz bir yüz içinde yaşamak seninle ikili özüydük bir serçe parmağı kadar göğsünü yırtarak sabaha düşen yaprakların hasta bulutların çukura batan gözleri bizi çeken suların ardındaki girdaba yüz kalıbımız silinmiş kazıdığımız ağaçlardan buzul tomurcuk açıyor ağzımdaki tebessüm yukarı çek eteklerini kadınım çözülsün suyum (ada edebiyat dergisi) |
muhteşemdi...
kutluyorum...