GELİR/GEÇER
Yaprak raks ederken rüzgâr önünde
Hazâna dönüşür, güz gelir geçer. İnsan acze düşer ömrün sonunda Dışın şöyle dursun, öz gelir geçer. Canım fedâ olsun yâri bilene Günah lekesini kalpten silene Dayan bu dünyâda başa gelene Mevsimler tükenir, yaz gelir geçer. Azdıkça azıyor şu nefis atı İnkârla kirlenen kalpler çok katı Pek uzun sandığın dünya hayatı Sağnak yağmur gibi, tez gelir geçer. İnsan Mevlâ’sından ümit keser mi? Gül dalına konan bülbül susar mı? Seven, sevdiğine bilmem küser mi? Sitemle karışık, naz gelir geçer. Kara’m içindeki benliği yaksa İlimde, irfanda zirveye çıksa Her kimin kalbinde îmanı yoksa Ne söylesen ona, vız gelir geçer... Ne söylesen ona, vız gelir geçer... Hanifi KARA ESERDEN MÜESSİRE Elsiz böcekten ipek, zehirlisindense bal Düşün; yüce Sâni’yi, sanatından ibret al... Hanifi KARA |
Yüreğinize sağlık hocam.
Saygılarımla...