SÛRETGünün kalbine düştü gül Tüy gibi hafiften-sezdirmeden Uzandı kaldı ışığın göğsünde //KENDİNİ// unuttu Ayna çatladı,bölündü ikiye Yarasının mahremini Gizledi iyiden iyiye Kanını geceye sakladı Uzaktan bir el Aldı eline mızrabı Hüznün teline dokundu Söylendi derinden //‘’SOYUNDUĞUN// zamanlar Bedenimin sana giyinişidir’’ Yaş boşandı gözünden Aktı içine denizi Kimse görmedi,ben duydum //HER GECE// yattığım yerde Ona bakarak uyudum… Sabahın alacasında Yeniden başladı hayat Biraz daha kırık Biraz daha savruk uzaklaştı beden yitip gitti asıl ten //BEN// gördüm,bildim Ama sustum; İçime konuştum… Öyledir hep; Çiçek açarken bir yerlerde kuşlar Ve ötüşürken cümle çiçek Lâl //OLACAKSIN// İhaneti affetmez çünkü hiçbir gül ve gerçeği göstermez kırık bir ayna... KENDİNİ SOYUNDUĞUN HER GECE BEN OLACAKSIN… savaşçı |
Tek dizesi bile şiir.Günün erken saatlerinde, dolandım şiirle mekanları bir bir.
En derin sevgi ve saygılarımla.