BIRAKMA ELİMİ MUTLULUKSeninle başlayan bir yolda elele Yol ayrımlarında açılır kalplerde yara Sürgün ve güneşsiz gökyüzü Geceye bırakmış yağmurun koynuna Suskun susmuş bir yürek o şimdi Deryalar kadar vurmuş dert zincirini Bilmez hiç yerini göğünü niranı Dualara katılınca bukreden Sıcaktı güneşin eli Esirgemedim senden sevgimi Sisler içinde kayboldun Bir efsun muydu yoksa bir rüya mıydı Ama Amadan önce söylenenler tesellidir Öncesizlikler avuntusunda sözler Yer ve gök arasında mavi Ve maviler arasında kayboluşlar Yitip giden sevgiler arasında ki Çırpınışlar ve efsun Martılar çığlık atar Sıradan denizlerin üstünde Denizler sonsuz sevgiler taşır Sever ölesiye Son veda da İnciler dökülür gözlerden Ayrılıklar biten yıllar gibi Ve yerine Ve yere göğe sığdıramadığın sevgilerin Yerine hüzünler bırakır Sessiz geceler sessiz ağlar Ve gece sensiz ağlar İçimde hapsettiğim mutluluklar Ve ardından başlar yalnızlıklar Gel deli çağımın pembe düşleri Mavilikler arasından bir bahar Taa düş kurduğumuz Kızıl yaprakları akan sonbahar Hayallerimi çaldınız Bize borcunuz var Ansızın çıkıver karşıma Eski bir dost gibi Bir defterin arasından bir romandan Fırlayıp tut ellerimden Bir çocuk gibi Çocukken annem gibi Hiç bırakma beni mutluluk Nurten Ak Aygen 23.11.2014 |
Özlem Demirkaya &*.*&